چکیده کتاب

امروزه اهمیت و ضرورت تبلیغ بر کسی پوشیده نیست و عقل و نقل به این امر گواهی می دهند؛ زیرا اگر تبلیغ سالم وجود نداشته باشد، حق پنهان می ماند و در لزوم پیروی از آن حجت بر آدمیان تمام نمی شود؛ از این روست که قرآن یکی از وظایف افراد جامعه را تبلیغ و انجام این کار را واجب کفایی می داند: «وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ؛ و باید از میان شما گروهی [مردم را] به نیکی دعوت کنند و به کار شایسته وادار و از زشتی بازدارند؛ و آنان همان رستگارانند» (آل عمران/ ۱۰۴). این آیه نشان می دهد که تبلیغ معروف، بخشی از خیرات و وظایف مومنان است...

بسا این نظر مطرح شود که تبلیغ در عصر حاضر، مقوله ای جدید با شیوه های متعدد است و صاحب نظران، نظرات/ نظریه های بسیاری را در این حوزه مطرح کرده اند؛ با وجود این، آیا باز بررسی این مفهوم در نهج البلاغه توجیه دارد؟

جواب اینکه معنای پویایی و پویندگی متن هایی چون نهج البلاغه در آن است که بتوان آنها را با نیازها و نظرات جدید تطبیق داد و از دل آنها، نظریه های جدیدی را استخراج کرد؛ نگارش این اثر نیز در این راستاست.