آقای افشاری :

یکی از مهمترین وظایفی که هر شیعه به عهده دارد، انتظار فـــرج است. شاید ما خودمان را منتظر می دانیم؛ اما در این قسمت می خواهیم بهتر با این واژه آشنا بشویم که آیا واقعا منتظر هستیم یا نه؟

فضـایل انتظار:

تمامی حضرات معصومین راجع به موضوع انتظار فرج و فضیلتهای بی نظیر آن روایتهای متعددی دارند: که به فرموده پیامبر(ص) بالاترین عبادت است.

امام علی(ع) فرمودند: که محبوبترین اعمال پیش خدا انتظار فرج است.

امام سجاد(ع) انتظار فرج را از بزرگترین گشایشها می داند، امام سجاد در روایتی، مردمی که در آخرالزمان منتظر فرج هستند را افضل کل زمانها می داند (یعنی چه زمانهای گذشته و چه زمانهای آینده که هنوز نیامده) این مردمِ منتظر را افضل کل زمانها میداند.

امام جواد(ع): با ارزشترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.

امام سجاد(ع): بزرگترین عمل یک شیعه را انتظار فرج میداند.

امام صادق(ع): اگر کسی منتظر حضرت باشد و از دنیا برود و ظهور را هم درک نکند؛ اجر کسی را دارد که او را درک کرده و در رکابش شهید شده و در خون خود غلتیده است.

امام علی(ع): روایتی با این مضمون دارد

منتظر امام زمان، یا به ظهور می رسد که آن فضایل را می برد؛ یا اگر هم به ظهور نرسید فضیلت رسیدن به ظهور را به او می دهند. خدا یک عدالتی اینجا برقرار کرده برای آنها که در طول تاریخ، منتظر امر ظهور بودند و به ظهور نرسیدند و ظهور را درک نکردند؛ خداوند به منتظرین امام زمان عج همه آن فضایل رسیدن به ظهور را میدهد. اما مشروط بر اینکه به این انتظار درست عمل کند و منتظر واقعی باشند.

معنی و مفهوم انتظار:

با چند تا فرمول ساده میتوان به جواب این سوال رسید که آیا ما منتظر واقعی هستیم یا نه؟

مثال اول :

چند نفر که در ایستگاه اتوبوس، منتظرند تا اتوبوس برسد، این افراد کاری انجام نمی دهند،فقط نشسته اند تا اتوبوس بیاید و به مقصد برسند.

مثال دوم :

در مسابقه فوتبال، یک گروهی در زمین بازی می کنند و عده کثیری به تماشای این بازی نشسته اند و می خواهند نتیجه مورد نظر حاصل شود، اما کاری انجام نمی دهند؛ کار را آنهایی که در زمین هستند انجام میدند، گر چه هدف یکیست؛ آنهایی که بیرون زمینند می خواهند اون تیم محبوب ببرد، و بازیکنها که تو اون تیم محبوب هستند آنها هم قصد دارند ببرند؛ اما تلاش اصلی را اون ۱۱ نفر داخل میدان انجام میدهند بقیه فقط نظاره گرند.

با این مثال الان خودت ببین؛ تو بحث انتظار، جزو کدام دسته هستی؟ جزو دسته ای که بیرون نشسته و کاری نمیکنه و فقط منتظره؟ یا جزو دسته ای که در میدان عمل، جهت زمینه سازی ظهور تلاش میکند؟

واژه انتظار :

منتظر کسی است که تلاش می کند؛ برای همین می گویند انتظار یک عمل است و بی عملی نیست. یعنی باید کاری انجام دهی. انتظار آن نیست که تو ایستگاه اتوبوس بشینی و هیچ کاری نکنی و فقط منتظر باشی. انتظار از نوع عمل کردن و تلاش کردن است. کسی که تلاش کند و به وظایفش در مقابل امام زمان عج عمل کند او منتظر است. در گام اول؛ تهذیب نفس کند؛ در گام بعد حضرت را بشناسد و اطلاعاتش را افزایش دهد و مردم را به سوی حضرت دعوت کند.

ر منتظری که به وظایفش بیشتر، دقیقتر، پرتلاشتر و موثرتر عمل کند او منتظر واقعی است. این همه ثواب و فضیلت هایی که در روایات پیرامون منتظر و ثواب انتظار آمده برای این افرادیست که تلاش می کنند؛ نه آن دسته منتظرینی که نشسته اند، دست روی دست گذاشته اند که یک فرجی شود، یک اتفاقی بیفتد، خداوند یک کاری انجام دهد و در کارشان گشایشی رخ دهد.

الان با این فرمول، فهمیدی آیا به خودت می توانی منتظر بگویی یا نه؟

چقدر داری برای حضرت تلاش و کار می کنی؟

چقدر به وظایفت آشنا هستی و عمل می کنی؟

هر چه بیشتر عمل کنی منتظر واقعی هستی و اگر کار نمی کنی دیگر نمیتوانی خودت را منتظر حضرت بدانی. هر کس می خواهد در انتظار حضرت باشد باید به وظایفش بیشتر و بهتر عمل کند نه اینکه بی عمل باشد.

حسن ختام :

تعریف زیبای انتظار از مقام معظم رهبری(حفظ الله)، ایشان فرمودند: «انتظار فرج افضل اعمال است؛ معلوم می شود انتظار فرج یک عمل است، بی عملی نیست. نباید اشتباه کرد؛ خیال کرد که انتظار یعنی اینکه دست روی دست بگذاریم و منتظر بمانیم تا کاری انجام شود. بلکه انتظار یک آماده سازی است، یک تقویت انگیزه در دل و درون است، یک نشاط و تحرک و پویایی است، در همه زمینه ها.»

این در واقع تفسیر آیه ۵ سوره قصص است که می فرماید: «ما اراده كرده‌ايم بر كسانى كه در زمين به ضعف و زبونى كشيده شدند، منّت گذاريم و آنان را پيشوايان و وارثان (روى زمين) قرار دهيم». کسانی که با این تعریف زیبای انتظار، از سوی آقا، می خواهند بدانند منتظر هستند یا نه، به این مواردی که گفته شد بهتر و بیشتر فکر بکنند؛ تا بدانند چقدر منتظر واقعی هستند و به وظایفشان در قبال حضرت عمل می کنند.