آقای افشاری :

یک منتظر باید درخواست «معرفت امام عصر عج» را از خداوند داشته باشد؛ و این درخواست باید در طول زندگی اش تداوم پیدا کند. (این وظیفه در کتاب مکیال، به عنوان وظایف ۱۷ و ۱۸ قید شده.)

تفاوت معرفت با شناخت:

معرفت به امام با شناخت امام خیلی تفاوت دارد؛ خیلی از افراد هستند شناخت خوبی به امام زمان دارند، اطلاعات زیاد دارند؛ شاید عنوان استاد هم دارند و به عنوان استاد این حرفه شناخته می شوند، و در هر زمینه ای در این خصوص سوال کنی اطلاعاتش زیاد است؛ اما آن معرفتی را که باید نسبت به امام داشته باشد را ندارد. گاهی وقت هم یک پیرمرد یا پیر زنی که حداقل های اطلاعات را نسبت به امام زمان دارد، اگر یک سری سوالات ساده را هم ازش بپرسی به خاطر کمبود اطلاعات در زمینه مهدویت نمی تواند جواب دهد؛ اما نسبت به امامش خیلی معرفت دارد.

آیه هشتم سوره تغابن به این موضوع پرداخته، می فرماید:

ایمان بیاورید به خدا و رسولش و نوری که ما نازل کردیم. امام باقر(ع) در تفسیر این آیه به ابوخالد کابلی می فرماید: «همانا نور امام در دلهای مومنین، از خورشید تابان در روز روشن تر است. و به خدا سوگند دلهای مومنین را روشن تر می سازند و خدای عزوجل نورشان را از هر کسی بخواهد می پوشاند؛ پس بعضی از دلها تاریک می شود.» امام باقر (ع) قسم می خورد که «هیچ بنده ای ما را دوست ندارد و از ما پیروی نکند؛ تا اینکه خداوند دلش را پاک گرداند؛ و خداوند دل بنده ای را پاک نسازد تا اینکه به ما تسلیم شود و با ما سازگار باشد؛ پس هر کس با ما سازگار شد خداوند او را از سختی های حساب به سلامت خواهد داشت و از هراس بزرگ روز قیامت ایمنش می سازیم.»

پس در آیه 8 سوره تغابن از مردم درخواست می شود به آن نور که شناخت امام است ایمان بیاورند و اینجا تعبیر می شود این نور بر دلهای مومنین می تابد که منظور معرفت است.

حدیثی در خصوص شناخت معرفت، از امام صادق (ع) سوال کردند که معرفت ساخته ی کیست؟ یعنی چطور می شود معرفت را در دلمان ساخت؟ فرمودند: «از ساخته های خداوند است و بندگان را در آن ساخت بهره ای نیست.» یعنی آن معرفت را باید خدا در دلت بسازد. به تعبیری معرفت و آن نور، یک رزقی هست که خدا به بعضی ها می دهد؛ و باید این روزی را از خدا طلب بکنیم، همانند سایر روزی های دیگر. بعضی از مردم فقط مادیات را روزی می دانند، در حالی که روزی فقط مادیات نیست، خیلی از نعمت ها و توفیقات معنوی که ما داریم مصداق همین روزی است. پس این معرفت یک روزی هست که همه از این روزی بهره مند نمی شوند.

اگر نسبت به امام معرفت داشته باشی، ریزش نمی کنی؛ و ما تا آخرالزمان خیلی از این ریزشها را داریم. خیلی ها ریزش می کنند بویژه هر چه به ظهور نزدیکتر می شویم ریزشها بیشتر و شرایط سخت تر می شود. حتی در روایت هست شرایط بسیار سخت قبل از ظهور که رخ می دهد. امام صادق(ع) می فرماید: «بعضی از منتظران، در وجود امام و حتی در ولادت امام شک می کنند.» بعضی ها می گویند امام به دنیا نیامده و بعضی ها می گویند در کودکی از دنیا رفته، یا بعد از یک مدت زندگی کردن از دنیا رفته، منتظر امام زمان در وجود امام شک می کند!! و بعضی ها بعد از ظهور به قیام علیه امام فتوا می دهند!!

این اتفاقات ناشی از نبود معرفت است که اگر این معرفت بود؛ همچین اتفاقات نمی افتاد به قول معروف بی معرفتها ریزش می کنند.

چیکار کنیم جزو بی معرفتها نباشیم و معرفت امام پیدا کنیم؟ این معرفت ساخت دست بشر نیست کار خداست. مثل یک زمین کشاورزی است که آماده کردن اسباب، آب و زمین با ماست، اما ساخت، پرداخت، پروراندن و رویاندنش دست خداست. معرفت امام زمان عج یک روزی هست که باید از خدا طلب بکنیم و کسی که معرفت امام عصر را از خداوند طلب بکند؛ خدا این روزی را به او عطا می کند. معصومین(ع) کار ما را راحت کردند و به ما یاد دادند چگونه این روزی را از خدا طلب کنیم «با دعای معرفت»

از امام صادق (ع) روایت شده: «در آخرالزمان بر این دعا مداومت کن، این مداومت باعث می شود معرفتت نسبت به امام زمان افزایش پیدا کند و با معرفت شوی» بهتر است این دعا را در قنوت نمازها، بعد از نماز و در اماکن مذهبی بخوانیم؛ و اگر جزو برنامه روزانه این معرفت را از خدا طلب کنیم، قطعا مستجاب می شود؛ چرا که در روایات داریم هر دری را زیاد بزنی آخرش آن در باز می شود و باعث استجابت می شود.