تفسیر قطره ای قرآن کریم
تفسیر سوره ی بقره آیه ی ۲۵
🌟آیه بیست و پنجم سوره بقره🌟
«۲۵» وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ كُلَّما رُزِقُوا مِنْها مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقاً قالُوا هذَا الَّذِي رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ وَ أُتُوا بِهِ مُتَشابِهاً وَ لَهُمْ فِيها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ
وكسانى را كه ايمان آورده وكارهاى شايسته انجام داده‌اند، مژده بده كه برايشان باغهايى است كه نهرها از پاى (درختان) آن جارى است، هرگاه ميوه‌اى از آن (باغها) به آنان روزى شود، گويند: اين همان است كه قبلًا نيز روزى ما بوده، در حالى كه همانند آن نعمت‌ها به ايشان داده شده است (نه خود آنها) و براى آنان در بهشت همسرانى پاك و پاكيزه است و در آنجا جاودانه‌اند.
✅نکته ها
شايد مراد از «مُتَشابِهاً» اين باشد كه بهشتيان در نگاه اوّل، ميوه‌ها را مانند ميوه‌هاى دنيوى مى‌بينند ومى‌گويند: شبيه همان است كه در دنيا خورده بوديم، لكن بعد از خوردن مى‌فهمند كه طعم ولذّت تازه‌اى دارد. وشايد مراد اين باشد كه ميوه‌هايى به آنان داده مى‌شود كه همه از نظر خوبى وزيبايى وخوش عطرى يكسانند و مانند ميوه‌هاى دنيا درجه يك، دو وسه ندارد.
در قرآن، معمولًا ايمان و عمل صالح در كنار هم مطرح شده، ولى ايمان بر عمل صالح مقدم قرار گرفته است. آرى، اگر اتاقى از درون نورانى شد، شعاع اين نور از روزنه و پنجره‌ها بيرون خواهد زد. ايمان، درونِ انسان را نورانى و قلب نورانى، تمام كارهاى انسان را نورانى مى‌كند. بركات ايمان و عمل صالح بسيار است كه در آيات قرآن به آنها اشاره شده است. «۱»
همسران بهشتى دو نوع هستند:
الف: حوريان زيبا (حورالعين) كه همچون لؤلؤ و باكره هستند و در همان عالم آفريده مى‌شوند.
«۱». قرآن، ۱۵ بركت براى ايمان همراه عمل صالح، بيان نموده كه بامراجعه به معجم المفهرس مى‌توانيد به آنها دسترسى پيدا نماييد.
جلد ۱ - صفحه ۸۰
«أَنْشَأْناهُنَّ إِنْشاءً»
ب: همسران مؤمن در دنيا كه با چهره‌اى زيبا در كنار همسرانشان قرار مى‌گيرند. «وَ مَنْ صَلَحَ مِنْ آبائِهِمْ وَ أَزْواجِهِمْ» «۱»
از امام صادق عليه السلام درباره‌ى «أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ*» سؤال شد، حضرت فرمودند: همسران بهشتى آلوده به حيض و حَدَث نمى‌شوند. «۲»
✳️پیام ها
۱- مژده و بشارت همراه با هشدار و اخطار (در آيه قبل) يكى از اصول تربيت است. «فَاتَّقُوا النَّارَ ... وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا ...»
۲- ايمان قلبى بايد توأم با اعمال صالح باشد. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۳- انجام هر عمل صالح و شايسته‌اى، كارساز است. «عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» ( «الصّالحات» هم جمع است وهم (الف‌ولام) دارد كه به معناى همه كارهاى خوب است.)
۴- كارهاى شايسته و صالح، در صورتى ارزش دارد كه برخاسته از ايمان باشد، نه تمايلات شخصى و جاذبه‌هاى اجتماعى. اوّل «آمَنُوا» بعد «عَمِلُوا الصَّالِحاتِ»
۵- محروميت‌هايى كه مؤمن به جهت رعايت حرام و حلال در اين دنيا مى‌بيند، در آخرت جبران مى‌شود. «رُزِقُوا»
۶- ما در دنيا نگرانِ از دست دادن نعمت‌ها هستيم، امّا در آخرت اين نگرانى نيست. «وَ هُمْ فِيها خالِدُونَ»
۷- گاهى آشنايى با سابقه‌ى نعمت‌ها، بر لذّت كاميابى مى‌افزايد. «۳» «رُزِقْنا مِنْ قَبْلُ»
۸- همسران بهشتى نيز پاكيزه‌اند. «أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ»
«۱». رعد، ۱۳.
«۲». تفسير راهنما و دُرّالمنثور.
«۳». سخنان كسى را كه مى‌شناسيم در راديو و تلويزيون با عشق و علاقه گوش مى‌دهيم و ياعكس جاهايى كه قبلا بدانجا رفته‌ايم با علاقه نگاه مى‌كنيم.