عنوان: امام شناسی

تلخیص: محسن دریابیگی

مولف: محمدحسین طهرانی

این کتاب که خلاصه ای از مجموعه کتب امام شناسی علامه طهرانی می باشد شامل چهار فصل با عناوین :

۱_شیعه و ویژگی های آن

۲_مسأله عصمت در قرآن کریم

۳_مقامات اهل بیت در قرآن کریم

۴_مقامات اهل بیت در احادیث نبوی می باشد. از آنجاییکه مهم ترین مسئله در امر دین، امر ولایت می باشد لذا مطالعه این کتاب را به جهت بالا بردن معرفت در زمینه ولایت پیشنهاد می کنیم.

این کتاب تمامی مسایل از معنای شیعه، ویژگی های ائمه، اهمیت شناخت امام و ویژگی های عصمت تا حدیث ولایت و آیات ولایت و تبلیغ را بیان می کند.

در قسمتی از معرفی کتاب توسط نویسنده این اثر چنین معرفی می شود:

مبنای بحث های کتاب به صورت درس ارائه گردیده و بر اساس آیات قرآن می باشد. البته گاهی صرفا آیه با محتوای درس هم خوانی داشته و گاهی اساسا محتوی درس در رابطه با همان آیه می باشد. مولف درس را با یکی از اشعار عربی در وصف امیرالمومنین تمام کرده است.

در این کتاب ویژگی های شیعه را چنین بیان می کند:

لغت شیعه از ماده شاع یشیع به معنای مطارعه و فرمانبری دل است. مشایعت کردن به معنای دنبال کردن و پیروی نمودن است .

این اسم بر کسانی که گمان می کنند ولایت حضرت علی رضی الله عنه و اهل بیت او را دارند عنوان می شود. و به صورتی در آمده که این عنوان اسم خاص آنان شده است بنابر این اگرگفته شود، فلان فرد شیعه است، یعنی از موالیان اهل بیت است و اگر گفته شود فلان مطلب در مذهب شیعه است یعنی نزد این طایفه این مطلب را می توان دید. جمع لفظ شیعه، شیع است. اصل این لفظ از ماده مشایعت به معنای متابعت، تسلیم و پذیرش است.

درمورد پیدایش گروه شیعه ،به نظر ما اصل شیعه، در زمان پیامبر اکرم (ص) پایه ریزی شد. اولین کسی که این لقب را به آنها داد وجود مبارک رسول اکرم (ص ) بود.

بنابر روایتی که حتی اهل تسنن در کتابهایشان نقل کرده اند ، در زمان حضرت رسول اکرم (ص) امیرالمومنین شیعیانی داشتند که در روش و سلوک به آن حضرت تأسی می کردند و مانند امیرالمومنین قدم بر می داشتند به خلاف برخی دیگر که در برابررسول اکرم تسلیم محض نبودند و گاه و بی‌گاه برآن حضرت خرده می‌گرفتند و احیانا اوامر تند و خشن هم داشتند.

علامه طباطبایی در کتاب شیعه و اسلام به نقل از کتاب « العالم الاسلامی» می‌گوید: «اولین اسمی که در زمان رسول خدا عنوان شد شیعه بود سلمان و ابوذر و مقداد و عمار به این اسم مشهور بودند.»

شیعیان امیرالمومنین همان مسلمانان واقعی هستند زیرا معنای تشیع اطاعت محض از خدا که همان معنای اسلام است می‌باشد اسلام حقیقی همان تشیع است. پیامبر اکرم از همان روز اول تبلیغ عمومی در روز عشیره فرمودند « ان هذا اخی و وصیی و خلیفتی فیکم فاسمعوله و اطیعوا» به درستی که این علی برادر من و جانشین من درمیان شما خواهد بود، پس گوش به فرمان او دهید و از او اطاعت کنید.

تشیع فرقه ویژه‌ای جدا از اسلام نیست، بلکه شیعیان جماعتی هستند که تمام اعمال، عقاید، اخلاق و روحیات خود را براساس تعلیمات اسلام قرارداده‌اندو از دستورات پیامبر تجاوز نمی کنند.