پایی که جا ماند
عنوان کتاب: پایی که جا ماند
نویسنده: سید ناصر حسینی پور
چکیده کتاب
نویسنده این کتاب در آغازین برگ این کتاب، نوشته اش را تقدیم می کند به گروهبان عراقی، ولید فرحان، سر نگهبان اردوگاه ۱۶ تکریت.
نمیدانم , شاید در جنگ اول خلیج فارس به دست بوش پدر کشته شده باشد.
شاید هم در جنگ دوم خلیج فارس به دست بوش پسر کشته شده باشد.
شاید هم زنده باشد.
مردی که اعمال حاکمانش باعث نفرین ابدی سرزمینش شد.
مردی که مرا سال‌ها در همسایگی حرم مطهر جدم، شکنجه کرد.
مردی که هر وقت اذیتم میکرد،علی جارالله، نگهبان شیعه عراقی، در گوشه‌ای می‌نگریست و می‌گریست.
شاید اکنون شرمنده باشد. با عشق فراوان این کتاب را به او تقدیم می کنم.
به خاطر آن همه زیبایی ها که با اعمالش آفرید و آنچه بر من گذشت ،جز زیبایی نبود.
ومارایت الاجمیلا!
دربرگ دوم از این کتاب، یادداشت تجلیل حضرت آیت الله خامنه ای از کتاب «پایی که جا ماند» نوشته شده است.
بسمه تعالی
تاکنون هیچ کتابی نخوانده و هیچ سخنی نشنیده ام که صحنه های اسارت مردان ما در چنگال نامردمان بعثی عراق را،آن چنان که در این کتاب است به تصویر کشیده باشد.
این یک روایت استثنایی از حوادث تکان دهنده ای است که از سویی صبر و پایداری و عظمت روحی جوانمردان مارا،واز سوئی دیگر پستی و خباثت و قساوت نظامیان و گماشتگان صدام را،جزء به جزء و کلمه به کلمه در برابر چشم و دل خواننده می گذارد و او را مبهوت می کند...
احساس خواننده از یک سو، شگفتی و تحسین و احساس عزت است، و از سوی دیگر، غم و خشم و نفرت.
