این کتاب که یکی از بهترین کتاب‌های ترویج علم سال 2014 بود، با مقدمه‌ای از کریستوفر نولان و با ترجمه‌ی فارسی پوریا ناظمی و حسین شهرابی از سوی انتشارات کارگاه منتشر شده است. مقدمه‌ی دکتر رضا منصوری، کیهان‌شناس و استاد دانشگاه صنعتی شریف نیز در دیباچه کتاب ارائه شده است.

همچنین مستندی نیز تحت همین عنوان ساخته شده است که گروه سازنده فیلم و پروفسور تورن اشارات جالبی به مباحث علمی و هنری مربوط به ساخت فیلم داشته اند. نولان در این فیلم مباحث علمی مهمی چون نسبیت عام و خاص و ناهنجاری های کششی رابه تصویرمی کشد و در نهایت شاهد موفقیت مورف دختر کوپر در حل معادله دکتر برند هستیم که ناسا را قادر به ساخت ایستگاه فضایی می کند که به واسطه گرانش کار می کند. اما این اطلاعات از طریق کمک پدر مورف(کوپر) پس از ورود به سیاهچاله البته به همراه تارس(هوش مصنوعی) ، با استفاده از امواج گرانشی و از طریق دادن کد تکیِگی گرانشی به ساعت مورف و تکمیل معادله پروفسور برند، بشریت نجات می یابد. اما این صحنه های پایانی که ارتباط تنگاتنگی با صحنه های ابتدایی فیلم دارند و پرسش و پاسخ این پدر و دختر (کوپر و مورف نوجوان) در مورد وجود روح یا شبح در اتاق مورف که باعث سقوط کتابها از قفسه کتابخانه می شود،درانتها پاسخ داده می شود . تلاش کوپر و تارس برای برقرای ارتباط با مورف از یک فضای چهار بعدی را که می توان لحظات نفس گیر فیلم نیز به حساب آورد، و رفت و برگشت به صحنه های ابتدایی و با یادآوری خاطرات پدر و دختر قبل از عزیمت به فضا دیگر شکی باقی نمی گذارد که این ارتباط کاملا مادی است و خبری از یک نیروی عیرمادی و یا روح وجود ندارد. به عبارتی دیگر می توان چنین نتیجه گیری کرد که با وجود انسان و موجودات بیگانه ای که می توانند انسانهای پیشرفته آینده باشند وبا ایجاد سیاهچاله و نیز در چنین فضایی که کوپر بتواند با مورف ارتباط برقرارکند و بشریت را نجات دهند، اثری از یک آفریدگار قادر متعال و یا آخرالزمانی که در ادیان آسمانی مطرح شده، وجود ندارد