عنوان: مطلع عشق

نویسنده : حجت الاسلام حاج علی اکبری

ازدواج یکی از نعمت‌ها و اسرار الهی و یکی از پدیده‌های اجتناب ناپذیر زندگی بشری است.

کتاب حاضر برگرفته از پندها و نصایح مقام معظم رهبری در هنگام اجرای خطبه عقد به زوجها می باشد، ویژگی مشترک این زوج های آسمانی همه داشتن مهریه برابر ۱۴ سکه طلا می‌باشد. جوانانی مؤمن و نورانی که در آستانه پیوند الهی و آسمانی خود قرار دارند. میثاقی که آینده آنان را به هم پیوند خواهد زد. آنها با نفس‌ های گرم ولیشان به عقد یکدیگر درمی ایند.و از پندهای مشفقانه این پدر مهربان بهره‌مند می‌شوند. در این کتاب شرح این لحظات به علاوه پندهای رهبری بیان شده که شامل چهار کلام و هفت رهنمود که درحدود۴۰۰ برنامه عقد ازدواج بیان شده. یکی از این پندها و رهنمود ها را به تمام زوج های جوان تقدیم میکنیم.

همدیگر را خوشبخت کنید! خیلی از زنها هستند که شوهر خودشان را بهشتی می‌کنند. خیلی از مردها هستند که همسر خود را حقیقتاً سعادتمند می‌کنند. موارد عکس این هم هست ممکن است مردهای خوبی باشند، زنهایشان را اهل جهنم کنند و زنهای خوبی باشند که مردهایشان آن‌ها را اهل جهنم کنند. اگر چنانچه زن و مرد هر دو توجه داشته باشند، با توصیه‌های خوب، با همکاری‌های خوب، با مطرح کردن دین و اخلاق در محیط خانه، آن هم بیشتر از مطرح کردن زبانی، مطرح کردن عملی، این طور باید یکدیگر راکمک کنند.

انسان با راهنمایی و دلسوزی و تذکر بجا با مانع شدن از زیاده‌رویها و بعضی از کج روی‌ها ی همسرش می‌توانند او را اهل بهشت کند.البته عکس آن هم هست با افزون طلبی ها، یا توقعات و یا روش های غلطی که وجود دارد. می تواند همسر خود را جهنمی کند.

تواصوا بالحق و تواصوا باصبر

همدلی و همکاری کردن، معنایش این است که همدیگر را در راه خدا حفظ کنید. تواصی به صبر و تواصی به حق کنید. اگر خانم خانه می‌بیند شوهرش دارد دچار یک انحرافی می‌شود، فرضاً در یک معامله نامشروعی قرار می‌گیرد، توی این جریان‌های غلط دارد می‌افتد، توی پول درآوردن‌های نادرست دارد می افتد، توی رفیق بازی‌های ناسالم دارد می‌افتد، اول کسی که باید او را حفظ کند، اوست، اگر متقابلا مرد این احساس‌ها را به نوع دیگری از زنش کرد. اولین کسی باید او را حفظ کند، شوهر اوست. البته حفظ کردن هم، با محبت کردن .و با زبان خوش و با منطق صحیح و با برخورد مدبرانه و حکیمانه حاصل می‌شود نه با بد اخلاقی و قهر و این چیزها، یعنی هردو مراقب باشند تا آن دیگری را درراه خدا حفظ کنند.